Can Bursalı – Ferhat Yaşar
HATAY – Depremin büyük yıkıma yol açtığı Hatay’da yardım çağrıları devam ediyor. Artık çok sayıda insan yardım alamadıklarını söylüyor. Bu davetler, İskenderun’da gönüllüler tarafından kurulan yardım uyum merkezi tarafından cevaplanıyor. Köyleri dolaşan gönüllüler, hazırladıkları ihtiyaç listelerini merkeze götürüyor. Buradan hazırlanan koliler köylere taşınıyor. Ancak buradaki olanaklar sınırlıdır.
‘ÇOCUKLAR TEMİZ OLSUN İLAÇ VERİYORUZ’
Depremin meydana gelmesinden bu yana 12 gündür torunlarıyla otomobilde yaşayan Senem Akbulut, yardım dağıtılan yerde uzun kuyrukta sırasını bekledi. Akbulut, sıra kendisine gelince torunlarına sadece pasta ve çikolata aldı. “Biz kendimizi düşünmüyoruz” diyen Akbulut, “Torunlarımızı düşünüyoruz. Amacımız çocuklarımızı doyurmak. Çocuklara sakinleşmeleri için ilaç veriyoruz” diyor.
‘İKİ GÜN GELMEDİ, ÜÇ GÜN’
Akbulut, deprem günü yaşadıklarını şu sözlerle anlattı: “En ufak bir sarsıntıda uyandım. Rüya görüyor olmalıyım dedim. Allah’a yalvardık, Allah’tan yardım diledik. O an elektrikler kesildi. O zamanlar karanlıkta merdivenlerden nasıl indiğimizi anlamamıştık. Yalınayak gittik. Yağmur yağıyor, hava soğuk. Ceket yoktu. Arabaların içine sığındık. Açık yerlere gittik. Üçüncü katta bir çift kaldı. Kurtarıcı yok mu diye yardım istiyorlardı. Kapılar üzerlerine kilitlendi. Aşağıda bir battaniye açtılar. Çocukları yere attılar. İnsanlar yardım istiyordu. İki gün, üç gün boyunca yardım gelmedi. Hala arabalarda yaşıyoruz. Çocuklarımız aç” dedi.
‘GÜÇLÜ BİR GÖRÜŞ’
Eğitim Sen İstanbul 2 Nolu Şube Lideri Çayan Çalık, depremin dördüncü gününden bu yana Hatay’da depremzedelere yardım ediyor. Çalık, 7 gündür bütün köyleri dolaşarak yardım isteyenlerin listesini çıkarıyor. Çalık daha sonra bu listelerle İskenderun’da gönüllüler tarafından oluşturulan bir uyum merkezine gelir. Bu merkezde koliler bir ekip tarafından hazırlanır ve arabalara yüklenir. Çalık, gönüllü bir grupla köylere geri döner ve kolileri depremzedelere teslim eder.
Çalık, “Çok acı bir manzara. Şehir merkezi tamamen yıkıldı. Yaşanan trajedinin sorumluları hesap vermeli. Tamamen yok sayılan ve istismar edilen bir şehirle karşı karşıyayız. İnsanların öfkesi çok yüksek. Yeni bir şehir modelinin oluşturulması gerekiyor. Mevcut haliyle sürdürülebilir değil. Dayanışmamız da uzun vadeli olacaktır. Burada çadır ve ısıtıcı sorunları devam ediyor. Yatalak insanların sorunları vardır. Çocukların ihtiyaçlarının karşılanabileceği bir düzenlemeye ihtiyaç var.”
